چگونه در مورد خودکشی دیگران صحبت کنیم: چه باید کرد

اگر فردی که می‌شناسید با افکار خودکشی دست و پنجه نرم می‌کند، می‌تواند برای هر دوی شما یک تجربه چالش‌برانگیز و از نظر احساسی خسته‌کننده باشد. با این حال، گام‌های خاصی وجود دارد که می‌توانید برای کمک به آنها در این دوران دشوار انجام دهید. در اینجا 34 نکته در مورد چگونگی جلوگیری از خودکشی توسط دیگران آورده شده است:

1. 1. گوش دادن بدون قضاوت: فضایی امن و بدون قضاوت ایجاد کنید که در آن فرد بتواند آشکارا احساسات خود را بدون ترس از انتقاد یا طرد شدن به اشتراک بگذارد.
   2. ابراز همدردی: نشان دهید که درد و مبارزات آنها را درک می کنید و به آنها اهمیت می دهید. از عباراتی مانند “می توانم تصور کنم که این برای شما چقدر سخت است” یا “من اینجا برای شما هستم” استفاده کنید.
   3. سوالات باز بپرسید: با پرسیدن سوالات باز که نمی توان با یک “بله” یا “خیر” ساده به آنها پاسخ داد، فرد را تشویق کنید تا افکار و احساسات خود را به اشتراک بگذارد.
   4. احساسات آنها را تأیید کنید: احساسات آنها را تأیید کنید، حتی اگر با دیدگاه آنها موافق نیستید. برای مثال، می‌توانید بگویید: «می‌توانم ببینم چرا چنین احساسی داری» یا «با توجه به آنچه تجربه کرده‌اید، منطقی است.»
   5. ارائه امید: با به اشتراک گذاشتن یک داستان شخصی از غلبه بر یک مبارزه مشابه یا با ارائه راه حلی که ممکن است کمک کند، بارقه امیدی را ارائه دهید.
   6. مراقبت از خود را تشویق کنید: فعالیت‌های خودمراقبتی را پیشنهاد دهید که می‌تواند به آنها کمک کند تا با دردهای عاطفی خود کنار بیایند، مانند ورزش، مدیتیشن یا گذراندن وقت در طبیعت.
   7. به آنها کمک کنید با منابع ارتباط برقرار کنند: اطلاعاتی در مورد منابع محلی، مانند درمان، گروه‌های حمایتی، یا خطوط تلفن ارائه دهید که می‌تواند به آنها کمک کند تا با افکار خودکشی خود کنار بیایند.
   8. صبور باشید: بدانید که ممکن است طول بکشد تا آنها از طریق مبارزات خود تلاش کنند، بنابراین صبور و حمایت کنید.
   9. اجتناب از کلیشه ها: از به کار بردن عبارات کلیشه ای مانند “این می‌تواند بدتر باشد” یا “از آن خارج شوید” خودداری کنید. اینها میتوانند نادیده گرفته شوند و مفید نباشند.
   10. احساسات آنها را کوچک نکنید: از کم اهمیت جلوه دادن احساسات آنها یا گفتن “سخت گرفتن” خودداری کنید. این می‌تواند آنها را بدتر و منزوی تر کند.
   11. ارائه کمک عملی: ارائه کمک عملی خاص، مانند کمک در انجام کارهای خانه یا انجام امور، یا ارائه وسایل حمل و نقل به قرار ملاقات.
   12. از زبان بدن خود آگاه باشید: مطمئن شوید که زبان بدن شما باز و حمایت کننده است. از روی هم زدن دست‌ها یا پاهایتان خودداری کنید، که می‌تواند این تصور را ایجاد کند که در حالت بسته یا غیرقابل دسترس هستید.
   13. استفاده از گوش دادن فعال: از مهارت‌های گوش دادن فعال استفاده کنید تا نشان دهید که کاملاً در مکالمه حضور دارید و درگیر هستید. این می‌تواند شامل تکان دادن سر، برقراری تماس چشمی و خلاصه کردن آنچه می گویند باشد.
   14. از نصیحت کردن خودداری کنید: در حالی که ارائه راه حل برای مشکلات آنها می‌تواند وسوسه انگیز باشد، از مشاوره دادن خودداری کنید مگر اینکه آنها به طور خاص آن را درخواست کنند. در عوض، روی گوش دادن و ارائه پشتیبانی تمرکز کنید.
   15. به مرزهای آنها احترام بگذارید: به مرزهای آنها احترام بگذارید و آنها را مجبور نکنید در مورد چیزهایی صحبت کنند که آماده بحث کردن نیستند.
   16. به طور منظم پیگیری کنید: مرتباً با آنها تماس بگیرید تا ببینید وضعیت آنها چگونه است و پشتیبانی مداوم ارائه دهید.
   17. حمایت اجتماعی را تشویق کنید: آنها را تشویق کنید تا برای کمک و ارتباط بیشتر با دوستان، خانواده یا یک گروه پشتیبانی ارتباط برقرار کنند.
   18. به آنها کمک کنید معنا پیدا کنند: به آنها کمک کنید تا با کاوش در ارزشها، علایق و علایقشان معنا و هدف زندگی خود را بیابند.
   19. منابع خودمراقبتی را ارائه دهید: منابع خودمراقبتی، مانند برنامه‌های تمرکز حواس یا دوره‌های آنلاین را ارائه دهید که می‌تواند به آنها در ایجاد استراتژی‌های مقابله سالم کمک کند.
   20. از علائم هشداردهنده آگاه باشید: از علائم هشدار دهنده خودکشی مانند تغییر در رفتار، خلق و خو یا گفتار آگاه باشید. اگر متوجه هر یک از این علائم شدید، آنها را جدی بگیرید و فوراً کمک بگیرید.
   21. نشانه‌های ظریف را نادیده نگیرید: به نشانه‌های ظریف، مانند تغییر لحن صدا یا نگاهی به چشمان آن‌ها توجه کنید، که ممکن است نشان‌دهنده مشکل بودن آن‌ها باشد.
   22. از شوخ طبعی با دقت استفاده کنید: از طنز با دقت و مناسب استفاده کنید تا به سبک شدن روحیه و ارائه دیدگاه متفاوت کمک کنید.
   23. دیدگاه متفاوتی ارائه دهید: دیدگاه متفاوتی در مورد موقعیت آنها ارائه دهید، اما از قضاوت کردن یا نادیده گرفتن احساسات آنها بپرهیزید.
   24. به آنها کمک کنید فضای امنی پیدا کنند: به آنها کمک کنید فضای امنی پیدا کنند که در آن بتوانند احساسات خود را بدون ترس از قضاوت یا طرد شدن بیان کنند.
   25. از تفاوت‌های فرهنگی آگاه باشید: از تفاوت‌های فرهنگی و چگونگی تأثیر آن‌ها بر مبارزات و استراتژی‌های مقابله با آن‌ها آگاه باشید.
   26. استفاده عاقلانه از فناوری: با ارائه منابع آنلاین و گروه‌های پشتیبانی که می‌توانند به آنها کمک کنند با دیگرانی که مبارزات آنها را درک می‌کنند ارتباط برقرار کنند، از فناوری هوشمندانه استفاده کنید.
   27. گوشی شنوا ارائه دهید: به آنها گوش شنوا و فضای امنی ارائه دهید تا بتوانند احساسات خود را بدون ترس از قضاوت یا طرد شدن بیان کنند.
   28. به آنها کمک کنید تا نقاط قوت خود را پیدا کنند: به آنها کمک کنید تا نقاط قوت خود را بیابند و بر روی آنها تمرکز کنند تا احساس ارزشمندی و هدف خود را افزایش دهند.
   29. درباره شکست‌ها صبور باشید: در برابر شکست‌ها صبور باشید و از آنها دست نکشید، حتی اگر دچار عود یا شکست شوند.
   30. درباره خودکشی دیدگاه متفاوتی ارائه دهید: دیدگاه متفاوتی در مورد خودکشی ارائه دهید، مانند این ایده که این راه حلی برای مشکلات آنها نیست، بلکه راه حلی دائمی برای مبارزات موقت است.

1. به آنها کمک کنید امید پیدا کنند: با به اشتراک گذاشتن داستان‌هایی از افرادی که بر مبارزات مشابه غلبه کرده‌اند و راهی برای پیشرفت پیدا کرده‌اند، به آنها کمک کنید امید پیدا کنند.
2. از تأثیر تروما آگاه باشید: از تأثیر تروما بر مبارزات آنها آگاه باشید و پشتیبانی و منابعی را ارائه دهید که می‌تواند به بهبود آنها کمک کند.
3. محیط حمایتی ارائه دهید: محیطی حمایتی را ارائه دهید تا بتوانند احساسات خود را بدون ترس از قضاوت یا طرد شدن بیان کنند.
4. به دنبال کمک حرفه‌ای باشید: اگر مطمئن نیستید که چگونه از آن‌ها حمایت کنید یا اگر مشکلات آن‌ها فراتر از تخصص شما است، از متخصصان کمک بگیرید.